Wracam do kuchni :)

Nie, nie kulinarny post dziś będzie, nie bójcie się :)

Mój gwiazdkowy prezent, którego od dwóch lat nie udało mi się pokazać... a to jeden z najlepszych
prezentów, jakie znalazłam pod choinką:)

Tyle już razy o moich pastelkach, emaliach i innych kuchennych drobiazgach była mowa w poprzednich postach... i nie raz już myślałam, że czas znów wrzucić kilka nowych fotek mojej kuchni, bo dawno już ją pokazywałam i opisywałam jej przemianę (o tutaj). I cóż... Wersja robocza tego posta powstała ponad 2 lata temu, ale coś tam jeszcze chciałam przed zrobieniem fotek zmienić, poprawić i odłożyłam go na później. I tak ciągle jakieś "jeszcze coś" poprawiałam, przy okazji wymyślałam nowe, kolejne "coś", a post czekał i czekał... Bez sensu :) Bo prawie wszystko co napisałam już się kilka razy zdezaktualizowało! No to dziś to moje kuchenne królestwo w końcu pokażę, bo... a nie, nie, o tym będzie na końcu :P Zatem zapraszam!

Mebli oczywiście żadnych (no, prawie :D ) nie wymieniałam od tamtej pory i większych rewolucji nie było. Ale zniknęła część drobiazgów, pojawiły się inne... Dość dawno poznikały czerwone akcenty, zrobiło się bardziej kolorowo - jak łatwo się domyślić po wcześniejszych postach. Ceramiczne foremki, emaliowane rondelki i inne dodatki, pełnią nie tylko funkcję praktyczną, ale i tworzą radosne barwne akcenty na tle białych szafek...

Jak może zauważyliście pojawiła się również moja wymarzona waga! Kto zagląda do mnie od dawna ten wie, że były różne podejścia: najpierw w stylu retro, Typhoona (swoja drogą dobra, polecam) - ładna, ale to nie było to. Potem próbowałam z kolejnymi, prawdziwymi staruszkami, pamiętacie? Ale w głowie tak naprawdę ciągle miałam inną... Taką jak za PRL-u w sklepach :) Niestety - zwykle te wagi mają niestety dość duże rozmiary i w mojej maleńkiej kuchence wyglądałyby monstrualnie. Choć był już moment, że jedna taka tak mnie oczarowała, że M. już nawet kombinował jej transport (bo to i ciężar ma niezły, prawie 30 kg!), ale była tak duża, że popukałam się w czoło i musiałam sobie odpuścić... zła i rozczarowana przeglądałam tego samego dnia wieczorem allegro - i tu nastąpił mały cud :) Bo ja zwykle tam w ogóle nie zaglądam. A właśnie wtedy ktoś wystawił mój ideał - tej firmy o której marzyłam, w takim kształcie jak potrzeba, wielkość też dokładnie taka jak trzeba... i jeszcze cena aż podejrzanie niska! Ale zaryzykowałam :) I mam, mam! Czeka jeszcze na odświeżenie, ale co tam :))

Drobnych zmian było przez ten czas rzecz jasna więcej... Na przykład kiedyś pomalowaliśmy krzesła barowe - były ulubieńcami chyba każdego kto nas odwiedza, a i my często z nich korzystaliśmy. Ale ich kolor drażnił mnie od dawna i przez to raczej o nich ciepło nie myślałam... a po malowaniu wtopiły się w tło. Piszę o nich w czasie przeszłym, bo obecnie są schowane, a stoi tam krzesełko dziecinne... ale pewnie za jakiś czas powrócą :) Pokażę je Wam zatem w tej jaśniejszej odsłonie:

Na fotce wyżej nad półwyspem widać też tablicę... to ta sama, którą pokazywałam dawniej, tylko przemalowana... tyle, ze dziś, tak jak krzeseł, już jej tu nie ma :) Dekor usunęłam i powiesiłam ją w zupełnie innym miejscu :)A na jej miejscu zawisła półeczka, która kiedyś wisiała w przedpokoju... bardzo jestem z tej zmiany zadowolona. I ogólnie nasza Kuchlandia wygląda dziś tak:

Spostrzegawcze oko wyłowi też na fotkach zmianę troszkę większą (jakby co, tu dawniejsze fotki kuchni do porównania :) Jak widać nieco zmieniła się jedna z górnych szafek. Miała tam zawisnąć pewna stara górka od kredensu - ale tyle czasu nabierała mocy urzędowej, że jak przyszło co do czego, to się rozsypała :D... Przerobiliśmy zatem co nieco to, co już było i mam swoją wymarzoną szafkę ze wspornikami na dole, o :)

Za to jedno, czego przez tyle lat moja kuchnia się nie doczekała - to czajnik. No nie wiem jak to możliwe, ale zaraz po przeprowadzce, 10 lat temu - kupiliśmy czajnik, tzw parapetówkową prowizorkę. Widząc moją minę przy kasie M. wygłosił słynne już zdanie, że "to tylko na dwa tygodnie (sic!), potem poszukamy czegoś fajniejszego". Taaa... Widać tego fajniejszego jeszcze nie wyprodukowali, a ta paskuda, ten dziad za 19zł działał bez szwanku tyle lat! I przeżył wszystkie inne czajniki w rodzinie... Ale tego dziada Wam nie pokażę, o nie, wystarczy, że ja na niego musiałam codziennie patrzeć :D Szczęśliwie niedawno nareszcie dożył swoich dni (stąd to widoczne na słupie gniazdko, zwykle jest zasłonięte przez czajnik właśnie... pozostałe gniazdka są ukryte pod spodem półek i szafek wiszących - bardzo polecam to rozwiązanie)! A ja szukam tego właściwego :)

Pokażę za to jeszcze moje skrzyneczki, które pojawiły się co prawda na samym początku istnienia tego bloga (o tu, proszę moje początki:), ale tylko w fazie w zasadzie produkcyjnej. Sprawdziły się, służą wiernie, a moja cebula i ziemniaki czują się w nich iście królewsko :)

Oczywiście na co dzień skrzynki, tak samo jak i inne ozdobne pojemniki, które też już kiedyś pokazywałam rezydują w szafkach, a nie na blatach... ale zawartość moich szuflad to temat na oddzielny post, bo tu i tak już metrowiec powstaje :) Odpowiem jednak przy okazji na powtarzające się pytanie - gdzie ja trzymam te wszystkie formy, foremki i inne rzeczy? Padły nawet stwierdzenia, że muszę mieć dużą kuchnię, żeby to pomieścić... Otóż ta kuchnia ma 2 x 2,2 m, przy czym szafki stoją jak widać tylko przy dwóch prostopadłych ścianach, bo więcej tych ścian nie posiadam... gigant jak się patrzy, prawda? Coś mi się zdaje, ze wiele z Was ma ciut więcej miejsca :))

A formy i foremki? Cóż nie da się ukryć że moja kolekcja zajmuje aż 6 szuflad :) Przerobiłam specjalnie w tym celu jedną z szafek ikeowskich, tą na wino, gdyż do leżakowania toto się oczywiście nie nadaje, a tempo wymiany butelek "podręcznych" mamy duże i aż tyle półek mi potrzebnych nie było, więc zrobiliśmy 3 szufladki. Trzymam tu małe foremki metalowe, do wycinania i tym podobne (zapraszam do postu o takich foremkach :). I choć wydaje się, że to mała powierzchnia to spokojnie wchodzi mi ich tam...eee... obecnie ok. 240-250, a przed ostatnimi porządkami było ich jeszcze więcej (tak, tak, to maniactwo! :). A na drewniane foremki, blaszki i inne formy, których część pokazywałam w innym z wcześniejszych postów (tutaj) - mam 3 szuflady cokołowe. Mieszczę się w sam raz, choć wiele więcej już tam pewnie nie włożę. Oczywiście gdybym miała większą kuchnię, wprowadziłabym inne rozwiązanie, ale w obecnej to się sprawdza i jest wygodne.

I tak  właśnie prezentuje się moja kuchnia... a raczej prezentowała się jeszcze do niedawna, hihi. Bo wbrew temu co napisałam na początku, ostatnio wydarzyła się tam mała rewolucja... ale o tym będzie już w następnych postach :)
Pozdrawiam,
ushii

PS
Wiem, że obiecałam szybszy powrót, ale rozłożyło mnie paskudne choróbsko :/ Ale już do Was wróciłam :)

UPDATE
Kolejne zmiany w kuchni możecie obejrzeć tutaj, zapraszam :)