Letnio-jesiennie? Ja jeszcze nie chcę jesieni!

Obiecywałam instruktaż robienia świecznika, ale nie udało się zrobić jeszcze wszystkich zdjęć - ten mój aparat :( Ale mam nadzieję, że już kolejny post będzie temu poświęcony. A dziś? Dziś trochę smakołyków, a trochę dekoracji - jak to często u mnie bywa :)

Udało mi się zrobić wianek z hortensji, nareszcie :) Różowej co prawda zasuszyć się nie udało, ale zielona ścięłam chyba w idealnym momencie i zasuszyła się od razu. Piękny kolor ma... oby jak najdłużej taki pozostał :)

Na szklane kamyczki polowałam już jakiś czas, ale nigdzie jak na złość nie było bezbarwnych... ale jak niedawno pisałam, nareszcie się udało! Po co mi one? Można zrobić taką właśnie słodką dekorację:

Można też użyć ich do scrapa, do zrobienia zawieszki... albo zrobić sobie magnesiki - możliwości jest mnóstwo! A ja z przyjemnością pokażę jak sobie takie właśnie magnesiki zrobić :) Ameryki tu nie odkryłam bo podobną instrukcje znajdziecie w wielu miejscach - ale oczywiście ja musiałam kiedyś sama sobie wykombinować jak i co, zamiast poszukać podpowiedzi :)

Ozdobne magnesy

Potrzebujemy:

• szklane kamyki  z jedną stroną płaską - kaboszony
• papier z wybranym motywem dopasowanym wielkością do kamyków
• mini magnesy (płaskie) lub folia magnetyczna - np. z magnesików dołączanych do jogurtów :)
• klej - ja używam Magica
• nożyczki

1. Dopasowujemy na sucho motywy do kamyków, żeby było wiadomo gdzie je przykleić. Smarujemy płaską stronę kamyka i przyciskamy w wybranym miejscu papieru. Odczekujemy chwilę aż podeschnie i obcinamy wokół kamyka nadmiar papieru.

2. Smarujemy znowu klejem spodnią stronę papieru i przyklejamy do magnesu lub folii magnetycznej. Jeśli korzystamy z folii znów chwilę odczekujemy i znów odcinamy nadmiar - i gotowe! Trzeba tylko pamiętać, ze te magnesy od jogurtów nie są zbyt mocne i nic ciężkiego nimi nie przymocujemy :)

Warto wybierać motywy wyraźne i kontrastujące z tłem, by były dobrze widoczne spod szkiełka - tak jak np. motyw inicjałów.

A smakołyki? Ktoś napisał, że zdjęcie świeczników z poprzedniego posta takie jesienne... racja! A wcale nie miałam zamiaru nic jesiennego tu jeszcze pokazywać! Ja chcę, żeby było jeszcze lato, wcale do jesieni mi się nie śpieszy :) A tu jak na złość dwie potrawy, które chyba też z jesienią się kojarzą... no cóż, dobrze, że wianek jest letni :)

Najpierw najprostsze z prostych. Podobno podzieliły Polaków na dwa obozy, które nigdy do zgody nie dojdą. U mnie w domu ja jestem frakcja słodka, M. - słona. Każde twardo trwa przy swoim zdaniu - chociaż M. powoli chyba się łamie i dopuszcza obie możliwości :) Ale czy słodkie, czy z solą - dla mnie to kawałek jesiennego słońca na talerzu... pysznie chrupiące, a w środku delikatne i rozpływające się w ustach... o czym piszę? O plackach ziemniaczanych oczywiście!

Placki ziemniaczane

• ziemniaki
• 1 jajko
• odrobina maki pszennej
• olej do smażenia

Przepis praktycznie nie jest tu potrzebny, tak są proste :) Wystarczy zetrzeć na tarce lub w malakserze ziemniaki, dodać jedno jajko i odrobinę mąki (tyle, żeby cisto było raczej gęste, ale lejące) i już można smażyć w gorącym oleju.
Niektórzy odcedzają krochmal i dodają go z powrotem do masy... ja nie, bo ochota na placki jest zawsze nagła i trzeba ja zrealizować natychmiast, nie ma czasu na czekanie :) Można też dodawać posiekana cebulkę i lub inne dodatki - ja tego nie robię bo chcę tu czuć ziemniaczki, a nie cebulę :)

Drugie danie jest nieco bardziej pracochłonne, ale też robi się je błyskawicznie (długość przepisu jest zdecydowanie myląca :) - najtrudniejsze jest czekanie kiedy już siedzi w piekarniku i rozsiewa aromaty :) Taką zapiekankę robię dosyć często o tej porze roku, bo przepadamy i za cukinią i za bakłażanami i ciągle takie jak ta potrawy lądują na naszym stole i w brzuszkach. Przepis wymyśliłam jakiś czas temu sama próbując po raz pierwszy coś wymodzić samodzielnie z bakłażana (poza grillowaniem :). Danie wybitnie niefotogeniczne... albo ja nie umiem zrobić mu atrakcyjnego zdjęcia raczej :D Ale uwierzcie - naprawdę warto spróbować! Mam na koncie kilka osób, które sadziły, ze bakłażana to mogą tylko z daleka w sklepie oglądać... a teraz się o tą zapiekankę dopominają :D

Zapiekanka z bakłażana

• jeden (na 2 osoby) nieduży bakłażan
• pomidory z puszki
• 2 cebule
• oliwa i masło do zrumienienia cebuli
• ząbek czosnku starty na pastę plus ząbek do natarcia formy
• mozzarella

1. Bakłażana kroimy w poprzek na cienkie (ok. 0,5cm) plastry, rozkładamy na ręczniku papierowym, solimy i odstawiamy na ok. 15 min. (wiem, ze teraz dużo osób nie soli już bakłażanów, ale mi trafiły się kilka razy goryczkowe jednak, dlatego wolę to robić i nie mieć niespodzianki :).

2. W tym czasie cebulę kroimy w cienkie piórka i szklimy na złocisto na patelni, następnie dodajemy pomidory i przyprawiamy ulubionymi ziołami, wędzoną papryką itp.

3. Opłukujemy plasterki bakłażana pod woda i osuszamyręcznikiem papierowym. Naczynie żaroodporne smarujemy delikatnie masłem, nacieramy ząbkiem czosnku. Na dnie układamy warstwę bakłażana, kładąc plasterki na zakładkę. Pokrywamy ją warstwą pomidorów, znów układamy warstwę bakłażanową i znów pomidorową. Ostatnią warstwą są znów plasterki bakłażana.

4. Wstawiamy naczynie do rozgrzanego piekarnika przykryte folia aluminiową na 20 minut, po tym czasie odkrywamy naczynie, posypujemy mozzarellą i pieczemy kolejne 20 minut. I serwujemy... boskie :)

Oto moje dwie słonecznie złociste propozycje na przywoływanie tego prawdziwego słońca, które ostatnio skrywa się za chmurzyskami... ja nie chcę jeszcze końca lata!!!

Pozdrawiam :)

ushii