O tym co wynikło z pośpiechu pewnego świętego... i mojego własnego :)

No tak. Ostatnim razem, przez to skupienie się na znikających mi oczywiście w czasie edycji posta fotkach, zapomniałam o odpowiedzi na pytania :) Zatem wracając do wcześniejszego posta i pytań o komódkę w tle lampki... ja już ją kiedyś, kiedyś pokazywałam :)) Można ją obejrzeć tutaj, świeżo po jej zdobyciu. Potem już tu jej nie było, fakt. A powód był taki, ze koncepcja jej docelowej lokalizacji musiała trochę poczekać na zrealizowanie - a jak już niedawno stanęła tam gdzie chciałam, to pojawiło się kilka nowych pomysłów i różne nowe możliwości i obecnie znów czeka - na przeniesienie w jeszcze fajniejsze miejsce :) więc ciągle pokazać jej nie mogę... Ale już niedługo, obiecuję! W każdym razie jak widać na zdjęciach z lampką, dylemat z tamtego starego posta rozwiązany, komódka swój kolor zachowała :) A dziś pokażę coś poniekąd z nią związanego, otóż...


Wiadomo, że oblecieć wszystkie domy w jedną noc to nie jest prosta sprawa - więc ja czasami Mikołajowi ułatwiam i prezent dla mnie pojawia się na długo przed przyniesieniem choinki :) Ale w tym roku pobił rekord - bo dostałam go już na początku września :))) Ale wcale nie żałuję, że pod drzewkiem będzie pusto, bo jestem przeszczęśliwa :)))

Wiem, ze nie każdego mój prezent zachwyci, bo trzeba takie rzeczy lubić - ale mi aż się oczy zaświeciły jak go zobaczyłam - i z każdą chwilą podoba mi się jeszcze bardziej :) Wentylator vintage - autentyk, a nie stylizowany, i  w boskim kolorze! A w dodatku całkowicie sprawny, wymagał tylko umycia i przesmarowania :) 

Z fotki do końca zadowolona nie jestem, bo nie umiem dobrze uchwycić tego cudnego koloru... Zresztą zdjęcie jest całkowicie robocze, bo jego miejsce docelowe jest związane właśnie ze wspomnianą na początku komódką i dziś, jak pisałam, jeszcze nic pokazać nie mogę... ale wiatrak musiałam pokazać już teraz, nie wytrzymałam dłużej, bo tak się z niego cieszę :))

Jak wspomniałam w tytule nie tylko Mikołaj się pośpieszył w tym roku... ja też. Po kilku deszczowych dniach znów jest piękna, prawdziwie jesienna pogoda. I do Świąt mi wcale nie śpieszno... ale chwilami już troszkę czuję świąteczny nastrój :) Głównie za sprawą kartek, na które pomysły wpadają mi do głowy, ale nie tylko. Bo... rok temu zobaczyłam pewne bombki. Bardzo mi się spodobały, lubię takie szkło jakby posrebrzone i przetarte, jakby stare, ze śladami dawnej świetności. Ale nie miałam już możliwości ich wtedy kupić i bardzo potem żałowałam, strasznie mi ich brakowało na choince... w sumie nie łudziłam się, że trafię na nie w tym roku (chociaż tak naprawdę to jakąś taką malutką nadzieję miałam, ale sama w to nie wierzyłam :) Ale gdy ostatnio zajrzałam znów do tego sprzedawcy i okazało się, że już sprzedaje bombki - znalazłam u niego jeden, ostatni kartonik z sześcioma sztukami! Ależ się cieszę!!!

I w efekcie taki wyszedł mi dziś post z wielkim, dwumiesięcznym wyprzedzeniem, może trochę nie na miejscu, jak słodycze świąteczne już wystawione w niektórych sklepach... ale dzięki tym drobiazgom mam przedsmak pięknych świąt i musiałam się nim podzielić :)

Pozdrawiam,

ushii