Jesienne róże i różowości, czyli lampka z cyklu Before & After

Ciepło, ciepło...na dworze też, chociaż mamy już październik! Ale ja o waszych zgadywankach w wcześniejszym poście mówię :) Ale nie całkiem gorąco, bo odpowiedź dotyczy czegoś większego... ha, zamotałam :D Dlatego dziś kolejna podpowiedź :) ...Na końcu, bo teraz tytułowe różowości - bo u mnie taki kolor ma jesień we wnętrzu :) Różowe wrzosy i róże przyniesione prosto z ogrodu...

Róże pachną tak pięknie, że brak słów... i wąchając je nabrałam ochoty, żeby je zjeść! Oczywiście nie ugryzłam po prostu różowego pączka :D Ale zrobiłam sobie różane masło. Nie bazowałam na żadnym przepisie (chociaż z całą pewnością Ameryki nie odkryłam i podobny istnieje), a proporcje są na tzw "oko".

Masełko różane

• masło (niesolone) ok. 1/4 kostki lub trochę więcej
• płatki z 1-2 pączków róży
• cukier puder, ilość wg upodobań - dałam ok 2 czubatych łyżeczek chyba...

1. Płatki róży opłukać i wysuszyć na papierowym ręczniku.

2. Utrzeć masło z cukrem, płatki złożyć razem (można dla ułatwienia je jeszcze zrolować) i pokroić na drobniusieńkie paseczki. Wymieszać z masłem, uformować wałeczek i schłodzić. Kiedy stwardnieje pokroić na krążki i podawać np. ze słodką bułeczką.

Ciekawi mnie jeszcze, czy aromat ucieknie gdybym użyła takiego masła do wypieków...

No tak, ale przecież w tytule zapowiadałam lampkę?! 

Chciałam mieć taką malutką lampeczkę na oknie, by ją włączać wieczorami... Często, gdy wieczorem lub w nocy wracam do domu, zwłaszcza na jakiś dalszych trasach, zerkam w mijane okna i widzę zaciągnięte zasłonki, a za nimi ciepły blask lampki stojącej w oknie... nieodmiennie widok ten kojarzy mi się z jakimś spokojem, rodzinnym ciepłem i gdy słyszę słowo "przytulny", właśnie to widzę w wyobraźni. Dlatego bardzo chciałam mieć taką lampkę :) Ale jej nie szukałam - tylko jak zwykle czekałam, aż ona znajdzie mnie :)

Zakup był oczywiście przypadkowy; wracając z małego wypadu do domu, wstąpiliśmy do małego sklepiku w przydrożnej miejscowości. Wcześniej nie wiedziałam jak dokładnie ma wyglądać moja wymarzona lampka, ale jak tylko ją tam zobaczyłam to już wiedziałam, że to ta, takie małe słodkie maleństwo; i w dodatku niedrogie, więc nie namyślałam się ani chwili. Tak, wiem, ta lampka już się u mnie kilka razy przewijała gdzieś tam w tle... ale tym razem wystąpiła w roli głównej :)

To zdjęcie jest fatalne i jakieś nienaturalne - niestety innego nie mam; ale w rzeczywistości kolor miała w sumie całkiem ładny i mogłam ją zostawić taką jak kupiłam. No, ale nie byłabym sobą, gdyby tak się stało, prawda? :) A poza tym jednak wolę białe drobiazgi, a ciemne kolory rezerwuję dla kilku nielicznych wybranych mebli. Przerobiliśmy zatem nieco jej konstrukcję, by zapalała się przy pomocy sznureczka (to już załapało się na powyższej fotce) i pomalowaliśmy na złamaną biel...

Lampka stanęła na oknie i byłam szczęśliwa :) Został tylko klosz, niby całkiem ładny, ale nie do końca mi pasowały te ozdobne tasiemki. Nie miałam jednak żadnego stelaża abażuru, który mogłabym przerobić. I tak sobie stała, stała, aż... wpadła mi w ręce koronka. Choć jestem zwolennikiem raczej bawełnianych koronek, ta wyjątkowo zachwyciła mnie wzorem... i od razu przyszedł też pomysł na jej wykorzystanie. Zmieniłam tylko nieco jej kolor - na przydymiony, brudny róż i już :D

Miałam plan ułożyć misterne falbanki i zakładki i tylko na próbę omotałam stelaż po zerwaniu zeń tasiemek... ale efekt tak bardzo mi się spodobał, że falbanki sobie darowałam :) Wyszło niechcący trochę shabby chyba... myślę jeszcze nad dodaniem kokardki z jedwabnej wstążki - zobaczymy, grunt, że lampka wreszcie jest i jest taka jak chciałam, choć zajęło to jej chyba rok :) Znów wychodzi na jaw jakie mam tempo czasami  (a już nie będę się przyznawać ile jeszcze czasu zajęło mi jej sfotografowanie :)

Ostatnio za to, i to błyskawicznie, podobnym duchu powstały lodówkowe magnesy - motyle. Dla Uli z Anielskiego Zakątka, do której wpadłam z króciutką wizytą :) Co tam na mnie czekało, pokażę następnym razem :)

I to wszystko na dziś, bo znów się zaczęłam rozpędzać z ilością fotek... tylko jeszcze obiecana na samym początku kolejna zajawka :) Tym, co to już widzieli, przypominam o niepodpowiadaniu :) Ta-dam:

Pozdrawiam,

ushii