Turkusowy szał!

Lubię biel - o tym nie muszę chyba przekonywać nikogo, kto tu zagląda :) Ale nie jest tak, że całe mieszkanie mam od a do zet białe. Bo lubię też szarości lnu i starego drewna. I akcenty i plamy koloru - pięknie uwydatnione przez biel i szarość - też bardzo lubię. Szczególnie, gdy tym kolorem jest pudrowy róż, miętowa zieleń, albo turkus czy błękit - może to nic oryginalnego, ale uwielbiam takie zestawienia. Tylko dwóch barw za próg nie wpuszczam, chyba że jako kwiaty albo owoce: żółci i pomarańczu - no nie znoszę ich i już... Dlaczego dziś o tym piszę? Bo takie kolorowe posty się ostatnio u mnie zrobiły - raz różowy, innym razem błękitny... i dziś też taki będzie :) Turkusowy!

Tak nam się śmiesznie złożyło z Dagmarą, że na podobne kolory fazy przechodzimy :) Ona już swoje turkusowe szaleństwo pokazała, ja niestety musiałam odwlec prezentację nieco w czasie - przez te upały nie mogłam dokończyć dzieła... ale oto jest :) I to nie jedno :)

Dzbanek to w zasadzie produkt uboczny :) Pamiętacie ten mój dzbanek i jego metamorfozę? Kupiłam wtedy dwie takie paskudy w neonowej zieleni. Jeden już znacie (a jeśli nie to zapraszam do wspomnianego posta :) i doczekał się następców na kilku blogach, dziś przyszła pora na jego brata bliźniaka - miał być początkowo jasnoróżowy, ale nie udało mi się trafić z odcieniem i leżał schowany i czekał na lepsze czasy. I się doczekał, przy tak zwanej okazji trafił pod wałek mojego M. Bosko wygląda z różowym albo białym kwieciem! A na fotce zaplątało się też moje ostatnie znalezisko, mały biały wazonik. Niby nic szczególnego, ale... to dokładna miniaturka mojego najulubieńszego dużego wazonu - więc nie oparłam się temu staruszkowi za całą złotówkę :)

Ale wróćmy do turkusów - co w takim razie było głównym obiektem malarskich wysiłków M.? Ha! Pamięta ktoś może jeszcze ten post? Chwaliłam się wtedy przypadkowym zakupem (choć przy takiej cenie to nie był chyba nawet zakup, a prawie darowizna :) komódki bibliotecznej... Sprawdza się fantastycznie i jest super przydatna, ale brak jej było nóżek.

(stare zdjęcie - koszyk na koronki i tekturki jeszcze przed malowaniem i porządkami, 

więc proszę nie zwracać uwagi :), obecna wersja tutaj)

A ja lubię nóżki. No i przy sprzątaniu też mi ich tu brakowało... więc dostała takowe, pięknie wycięte przez M. Oczywiście wyglądało to tak sobie, bo różniły się kolorem od korpusu - ale od początku było przewidziane malowanie...

Tak, tak - właśnie na turkusowo! Kusiło mnie kiedyś, jak może ktoś pamięta, by na turkus walnąć inną cudowna zdobycz... ale zrezygnowałam, a kolorystyczną potrzebę zrealizowałam w tym maleństwie :) Ta-daaam:

Jak widać, ja postawiłam na nieco jaśniejszy odcień niż Dagmara... powiem wam, że jestem zaskoczona ubogością w tym względzie wzorników w mieszalniach, turkusów w nich nie uwidzisz - albo błękity, albo już zielenie, a tak po środku to nic - a niby takie grube te paletki są... ale w końcu się udało trafić na to czego chciałam i mam :)

No, wystarczy tego przechwalania się... bo teraz całkowita zmiana tematu. Chociaż nie do końca, bo jednak się będę chwalić - wczoraj zerknęłam na boczna kolumnę bloga i ze zdumieniem zobaczyłam, że mam ponad 1000 obserwatorów! Wow, w życiu bym nie przypuściła, że mój blog zainteresuje tak wiele osób, szczególnie że nigdy nie namawiałam do tego żadnymi konkursami itd  - ogromnie mnie to cieszy i dziękuję! Choć byłoby miło, gdybyście czasem zostawili jakiś ślad po swojej wizycie :P W każdym razie taka liczba zobowiązuje - dlatego w jednym z najbliższych postów będzie niespodzianka!

Pozdrawiam i życzę miłego i pełnego wrażeń weekendu! Ja chwilowo znikam z zasięgu internetu...

ushii

 *****

 [UPDATE]

Historia komódki doczekała się dalszego ciągu - tutaj można obejrzeć jej kolejne wcielenie :) O tym, że tekst o żółtym też stracił nieco na aktualności nie wspominam...