Jeszcze o lustereczkach... i nieco natury, by nie było nudno :)

Ogłaszałam ostatnio, że moja ściana ukończona... a guzik. W niedzielę zobaczyłam jeszcze jedno lusterko i wracałam do niego dwa razy, no bo po co mi ono, to już jest pazerność i w ogóle, bo przecież mam tyle lusterek co chciałam... ale i tak od początku wiedziałam, że mu ulegnę, bo lusterko jest kryształowe, w dodatku za grosze... no i mam :) teraz tylko jeszcze trzeba znaleźć chwile na malowanie :)

Za to od dawna pomalowane mam inne lustro. Bardzo podobały mi się podobne na skandynawskich blogach, uwielbiam takie zdobienie jakby rządkiem kuleczek... Ale u nas takiego za nic w świecie nie uwidzisz... z wyjątkiem Ikei :) Więc kupiłam je sobie sama w prezencie na zeszłoroczne imieniny :)

Nie jest dokładnie takie samo jak tamte, bo nie ma zaokrąglonych rogów, ale cała reszta jest dokładnie taka jak chciałam.Z jednym wyjątkiem - sprzedają je w średnio atrakcyjnym jak dla mnie złotym kolorze... i jak takie przytachałam, to każdy się krzywił co ja za paskudztwo przyniosłam. Ale jak je machnęłam na biało... uwielbiam je, chociaż mogłoby mnie jakąś ładniejszą odbijać czasami... a że jakoś nie chce to sobie ładne fotki włożyłam :) To ja i moja mama , jakby ktoś pytał :) Tylko sfotografować ciężko bo w strasznie wąskim przejściu wisi, nie umiem mu ładnej fotki zrobić...

Pozostając w klimacie prac zeszłorocznych zaprezentuję jeszcze takie leśne kule :) Nie mam niestety ostatnio czasu na jesienne dekoracje, przytachałam do domu mech i tak leży i czeka na zmiłowanie... więc jak na razie wyciągnęłam kulki, które wymodziłam w zeszłym roku.

Szyszkowe kule

Potrzebujemy:
1. kulki-podkładu, ja użyłam 2 wiklinowych kul o różnej średnicy, można też użyć kuli styropianowej, ale wtedy lepiej ją najpierw pomalować na ciemny brąz.
2. pistoletu z klejem do klejenia na gorąco
3. tasiemki do zawieszenia kuli, zrobienia kokardy itd.
4. oczywiście szyszek, najlepiej zbliżonych do siebie rozmiarem, wtedy kula jest kształtniejsza.

Produkcja jest bardzo prosta: na każdą szyszkę dajemy nieco roztopionego kleju i przylepiamy do podkładu. Kolejne szyszki staramy się mocować jak najbliżej poprzednich, by nie było prześwitów (sprawdzają się szyszki o zwartym pokroju). Polecam metodę mocowania na gorący klej, bo jest szybsza niż drucikami i o wiele łatwiejsza, a poza tym pozwala też łatwo skleić szyszki ze sobą nawzajem, co wzmacnia konstrukcję.

Na koniec mocujemy tasiemkę i ewentualnie ozdabiamy.

I na koniec uraczę was fotką części grzybów jakie zebraliśmy - niestety zostało już po nich jeno wspomnienie :( i zdjęciem konika - giganta. Jak już wspominałam, mam gigantyczną arachnofobię... ale to monstrum było tak wielkie, że mój mózg najwyraźniej nie zareagował, nie klasyfikując go jako robala :D Więc cykłam zielonego gada :)

Pozdrawiam,
ushii