Otwieram swoje podwoje ciut szerzej :) Dziś - sypialnia... i mnóstwo fotek!

Po pierwsze wszystkim bardzo dziękuje za wszystkie wyróżnienia! Niestety, nie przekażę ich dalej, bo jest tyle fajnych blogów i musiałabym wyróżnić ich mnóstwo... Ale jest mi niezmiernie miło i bardzo, bardzo dziękuję Madlinko, Imoen i Alojku!

A wracając do naszego lokum... Oto drugie co do ważności miejsce w moim królestwie :) Ubóstwiam spać, wylegiwać się i kokosić w łóżeczku... kocham dostawać śniadanko do łóżka, zaczytywać się w książkach i... no uwielbiam tu być. Pokazać ją chciałam już dawno, ale ciągle różne drobiazgi niedokończone, chyba czekają na święte nigdy... ale to już na prawdę drobiazgi, więc pokazuję już teraz, a jak coś znowu zmienię to pokażę jeszcze raz :)

Gdy się wprowadzaliśmy była w tym miejscu kuchnia. O jej urodzie nie będę się zbyt wiele rozwodzić, wystarczy popatrzeć na te boskie kafle i oszałamiające fronty... a dla dociekliwych powiem, że na ten przykład kołki, na których wisiały szafki, były wzmacniane zapałkami... Zatem przypomnieniowe zdjęcia z cyklu "przed":


Podczas wywalania kuchni zburzyliśmy ściankę kolankową zyskując wieeelki schowek na różne różności, głownie na mebelki, które jeszcze czekają na moje przeróbki i naprawy...


Co stało się z kuchnią i dlaczego jej już tu nie ma - o tym już kiedyś było. W każdym razie nastał taki cudny dzień gdy zyskałam własną sypialnię w tym właśnie miejscu. A jak tu jest? Biało, jakżeby inaczej :)


A wieczorami - nastrojowo... kocham światło świec i mam trochę świeczników... wszystkie w użyciu, wciąż wędrują po całym mieszkaniu :)

Stoi tu przepiękne krzesełko, o którym już kiedyś opowiadałam i wisi tu półeczka, którą kiedyś , kiedyś obiecałam pokazać Joannie :)



Czytanie zaś umilają mi wymarzone lampki...

A na ścianie, cos co podobało mi się od bardzo dawna - stare zeszyty nutowe. Mają prześliczne okładki, prawda? Brak zdjęć w niektórych ramkach to właśnie jeden z TYCH drobiazgów - ciągle mam zrobić skany starych rodzinnych fotek, żeby nie niszczyć oryginałów... i jakoś tak się nie składa :)



Naszego mieszkanka nie dzielą ściany - jedyne drzwi prowadzą do łazienki. Ale w sypialni potrzebna jest odrobina prywatności jednak, prawda? Nie chcąc stawiać ścian i ograniczać dopływu światła zaprojektowałam i wykonałam dwustronny regał na książki, co przy okazji rozwiązało problem z ich przechowywaniem, bo trochę ich mieliśmy... chociaż jak się okazało przy wypakowywaniu kartonów z książkami - ktoś nadgorliwie oddał część moich ukochanych książek do biblioteki :( Cóż, pozostaje się cieszyć, że ktoś jeszcze z tych książek skorzysta, a ja mam miejsce na nowe...

Udział rąk męskich w produkcji tego mebla ograniczył się do pomocy w przywiezieniu materiałów i częściowej pomocy w szlifowaniu :) Jak już nie raz wspominałam, pierwszą miłością mego życia była wiertarka, a z maszyną do szycia randkuję dopiero od niedawna i powoli się docieramy :)

Oto faza konstrukcyjna...

i efekt finalny:


Pokazuję ten regał z dwóch powodów: po pierwsze - może komuś spodoba się takie rozwiązanie? Bardzo polecam, sprawdza się wyśmienicie. A po drugie: skoro ja potrafię, to i każda inna zaglądająca tu kobieta także! Nie mówcie, że musicie zaczekać, aż jakiś facet wam pomoże wywiercić dziurkę albo uciąć kawałek deski, nie narzekajcie, że nie możecie nic zmienić u siebie, bo on nie ma czasu/chęci/co tam jeszcze - weźcie sprawy we własne ręce! Jasne, ze czasami się nie da, bo trzecia ręka nie urośnie i w pojedynkę trudno, albo nie da się zrobić sobie urlopu od ciąży itd... ale tak ogólnie - ręce mi czasem opadają, jak ktoś mówi, że musi poprosić męża/tatę/kogokolwiek-innego-płci-męskiej o naprawdę proste drobiazgi... i czeka w nieskończoność. Wiertarka, szlifierka i śrubokręt nie gryzą, naprawdę! A jaka satysfakcja z wykonanej pracy! Życzę wszystkim zaglądającym odrobinę wiary we własne umiejętności :)

I znów wyszło dłuuugo... a jak Wam się u mnie podoba? Mam nadzieję jeszcze poprawić kilka szczegółów, oczywiście kolejne zmiany pokażę... kiedy? Pożyjemy, zobaczymy :) A na razie - ponieważ temat sypialniany mocno mi się rozwinął - obiecane candy będzie w następnym poście, tym razem już na 100%!
Pozdrawiam,
ushii